Διατροφικά Στοιχεία

Σαββατιανό

Το Σαββατιανό είναι η πιο παρεξηγημένη ελληνική ποικιλία, σαν ποικιλία μεγάλης παραγωγής και γι αυτό χαμηλής ποιότητας. Η φημισμένη ρετσίνα παράγεται από την ποικιλία αυτή μαζί με την ποικιλία Ροδίτης.  Νέοι αμπελουργοί όμως και πολλές γνωστές ετικέτες, έρχονται να αντιστρέψουν αυτή την, για πολλούς λανθασμένη,  πεποίθηση.

Ο Όμηρος αναφέρει ότι το καλλιεργούσαν στην Πολυστάφυλον Άρην (Βοιωτία) και στην Πολυστάφυλον Ιστιαία (Εύβοια). Στην Αττική, η καλλιέργειά του έχει παρελθόν τουλάχιστον 2.500 χρόνων. Σήμερα καλλιεργείται κυρίως στην ευρύτερη ζώνη της Στερεάς Ελλάδος, όπως επίσης στη Δυτική Κρήτη, στις Κυκλάδες, στην Πελοπόννησο, στη Θεσσαλία και στη Μακεδονία.

Περιοχές καλλιέργειας:

Νομοί Αττικής, Ευβοίας και Βοιωτίας, Κυκλάδες, στη Δυτική Κρήτη, στη Θεσσαλία και στη Μακεδονία.

Τα κρασιά που προέρχονται από τα ηλιόλουστα και φτωχά εδάφη της Αττικής είναι πιο «γεμάτα», «ζεστά» από την σχετικά υψηλή αλκοολική περιεκτικότητα, με βαριά αρώματα ζύμωσης, αλλά και με σχετικά γρήγορη εξέλιξη κατά την παλαίωσή τους. Αυτά που προέρχονται από τις δροσερές περιοχές της Βοιωτίας και των πλαγιών της Πεντέλης, έχουν φρουτώδη χαρακτήρα, πιο λεπτή γεύση και είναι πιο «δροσερά» (νευρικά) λόγω της οξύτητας που διατηρούν και του μικρότερου αλκοολικού τίτλου.

Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά:

Η ποικιλία Σαββατιανό είναι φυτό μέτριας ζωηρότητας, αλλά πολύ παραγωγικό. Διαμορφώνεται σε χαμηλά κυπελλοειδή ή σε αμφίπλευρα γραμμικά σχήματα. Είναι πολύ ανθεκτική στην ξηρασία, και μέτρια ανθεκτική στον περονόσπορο και στο ωίδιο

Αγιωργίτικο

Η ποικιλία Αγιωργίτικο (γνωστή και σαν Μαύρο Νεμέας, Μαυρούδι Νεμέας), είναι μία από τις πιο εκλεκτές και τις πιο πλούσιες σε χρώμα ελληνικές ερυθρές ποικιλίες σταφυλιών. Η προέλευσή της είναι από τη Νεμέα.

Το Αγιωργίτικο είναι φυτό εξαιρετικά παραγωγικό, με σταφύλια σκουροκόκκινα, πυκνά και με μεσαίου μεγέθους ράγες μικρού ή μετρίου μεγέθους, με σάρκα χυμώδη, μαλακή και σχεδόν άχρωμη, πλούσια σε φαινολικά χαρακτηριστικά. Καλλιεργείται σε εδάφη αργιλοπηλώδη, βαθιά, με καλή στράγγιση και γονιμότητα.

Χρησιμοποιείται για την παραγωγή βαθυκόκκινων ξηρών κρασιών, με καστανές και βιολετί ανταύγειες, επιτραπέζιων και Ο.Π.Α.Π., επιδεκτικών παλαίωσης, με μαλακές τανίνες, με περιεκτικότητα σε αλκοόλη από 12.5% έως 13%, ανάλογα του υψομέτρου που καλλιεργούνται. Η παλαίωση των κρασιών Ο.Π.Α.Π. γίνεται για 1 τουλάχιστον χρόνο σε βαρέλι, μέχρι και 10 χρόνια σε φιάλες, ανάλογα με την οινοποίηση.

Περιοχές καλλιέργειας:

Απαντάται σε πολλά αμπελουργικά διαμερίσματα της Πελοποννήσου (Κορινθία, Αργολίδα, Μεσσηνία), τη Στερεά Ελλάδα, τη Θεσσαλία και την Εύβοια.

Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά:

Είναι φυτό ζωηρό και εξαιρετικά παραγωγικό. Τα πιο κατάλληλα σχήματα μόρφωσης είναι το κυπελλοειδές και το αμφίπλευρο γραμμικό. Παρουσιάζει ευαισθησία στον περονόσπορο, στο ωίδιο, στον μολυσματικό εκφυλισμό, στην ξηρασία και στους παγετούς.

Μαλαγουζιά

Η ποικιλία Μαλαγουζιά δίνει κρασιά υψηλόβαθμα, μέτριας οξύτητας, αρωματικά. Υπάρχει και η παραλλαγή ψιλόρραγη Μαλαγουζιά, η οποία δίνει πιο αρωματικό κρασί.

Είναι μια ζωηρή και παραγωγική ποικιλία, ανθεκτική στη ξηρασία. Δίνει μεγάλα σταφύλια με πυκνές, μεγάλες ράγες με λεπτή χρυσοκίτρινη φλούδα και γλυκιά, μαλακή σάρκα με γεύση μοσχάτου.

Τα κρασιά που δίνει η ποικιλία είναι υψηλής περιεκτικότητας σε αλκοόλη, με μέτρια οξύτητα και σχετικά έντονο άρωμα εξωτικών φρούτων.

Περιοχές καλλιέργειας:

Μακεδονία (Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη), και διάσπαρτα στη Στερεά Ελλάδα (Αιτωλοακαρνανία, Φθιώτιδα, Αττική) και την Πελοπόννησο.

Αμπελογραφικά χαρακτηριστικά:

Είναι ζωηρό φυτό εύρωστο και παραγωγικό. Είναι ευαίσθητο στον βοτρύτη και το ωίδιο και ανθεκτικό στην ξηρασία. Διαμορφώνεται σε κύπελλα και σε γραμμικό αμφίπλευρο κορδόνι (Royat)

Syrah

Το Syrah (και σε πολλά μέρη Shiraz) είναι μια διεθνής πια ποικιλία από την οποία προκύπτουν εξαιρετικά δημοφιλή κόκκινα κρασιά.  Δίνει μονοποικιλιακά κρασιά, και συμμετέχει σε πλήθος πολυποικιλιακών.

Έχει πλέον αποδειχθεί αναμφισβήτητα ότι πατρίδα του Syrah είναι η κοιλάδα του Ροδανού, στην νοτιοανατολική Γαλλία, όπου η ποικιλία δημιουργήθηκε από δύο άλλες, πολύ λιγότερο γνωστές ποικιλίες, το Dureza (πατέρας) και το Mondeuse Blanche (μητέρα). Στην πατρίδα του τη Γαλλία, και γενικά στην Ευρώπη, Αργεντινή, Χιλή και στα περισσότερα μέρη των ΗΠΑ ονομάζεται Shyrah, ενώ στην Αυστραλία κυρίως, όπου και αποτελεί την πιο διαδεδομένη ποικιλία από το 1831 όταν έφθασε εκεί, ονομάζεται Shiraqz. Μια παράδοση λέει ότι έφθασε στη Γαλλία από την Περσική πόλη Shiraz, πατρίδα του περίφημου κρασιού Shirazi, αλλά είναι ανεπιβεβαίωτη. Μια άλλη θεωρεί την καταγωγή και το όνομα του κρασιού ότι προέρχονται από τις Συρακούσες, την ελληνική αποικία στην Σικελία.

Στην Ελλάδα η καλλιέργειά του άρχισε πριν από χρόνια στη Μακεδονία και σήμερα το βρίσκουμε ως συνιστώμενη ποικιλία σε πολλές αμπελουργικές περιοχές. Τα ελληνικά κρασιά από Syrah συνήθως έχουν πλούσιο σώμα, βαθύ, αδιαφανές χρώμα και σύνθετο μπουκέτο, επιδέχονται παλαίωση και έχουν κερδίσει μεγάλο κομμάτι στις προτιμήσεις των Ελλήνων οινοφίλων.